راپسودی بومی
سلام، بر گشتم
مدت زیادی بود که چیزی ننوشتم، اما گوش دادن یک موسیقی خوب و دیدن یه فیلم باحال میتونه آدمو به زندگی برگردونه. هنر واقعا شگفت آوره! به قول ابراهیمی دینانی هنر تجسم صفت «بدیع السماوات و الارض» خداست در انسان!
بوهمین راپسودی (Bohemian Rhapsody) اثر گروه کوئین (Queen)؛
این آهنگ یکی از اولین آهنگ های راکی بود که گوش دادم. یادمه که چند سال پبش دو یا سه کاست از این گروه در ایران منتشر شد که صدای خواننده هم داشت و این خیلی عجیب و جذاب بود، چون اون سالها هم دسترسی به اینترنت کم بود و هم منابع موسیقی راک در شهرستان ها خیلی محدود!
البته شاید دیدن فیلم «شبکه اجتماعی (The Social Network)» دلیل اصلی برگشتم به وب نویسی باشه!
به هر ترتیب اینجام!
عمری دگر بباید...
این روزها مدام سعی دارم با برنامه ریزی دقیق و موشکافانه و مصرف کمتر انرژی شبانه روزم رو طولانی تر کنم! اما نمیشه!
درحالی که هوس دونستن و فهمیدن بیشتر تمامه ذهنم رو پر کرده، به این فکر میکنم که ای کاش بتونم خالی بشم از تمام این وسوسه ها، از تمام آرزوها و تمام دانش لاینفعی که منو به کشاکشی ناخوش میندازه!
فیلم های کوروساوا رو میبینم و کتابی هم با همین عنوان (اسم کارگردان) میخونم. کتاب و فیلم ها رو از یکی از همکارا گرفتم. و به این فکر میکنم که چقدر زیبا و واضح انسان بیمار و انسان سالم رو در فیلمهاش به تصویر میکشه! چقدر قهرمانهای داستانهاش ساده و زیبا زندگی میکنن و چقدر برای ما سخته به اون سادگی و زیبایی نزدیک بشیم.
بازگشت (1)
مدت زیادی نبودم. دلم با نوشتن نبود. نمیدونستم چطور چیزی که میخوام رو بنویسم.
فعلا The Book of Eli رو ببینین
The Book of Eli
Directed by: Albert Hughes
Allen Hughes
آلبوم Rajaz رو از Camel به توصیه یکی از دوستان گوش بدین
Rajaz, Camel, 1999
تا بعد بیام با یه دنیا تعریف!!!
در این پیاله ندانم چه ریختی، خود پیداست...
دارم یکی از نوشته های سید حسین نصر به نام جوان مسلمان و دنیای متجدد رو میخونم. مدتها پیش، دوران دبیرستان تصحیحی از نوشته های سهروردی رو خوندم که نصر و هانری کربن زیر نظر انجمن فلسفه شاهنشاهی منتشر کرده بودند. هر چند مبانی فلسفه رو نمیدونستم به نظرم بسیار زیبا اومد.
سه حکیم مسلمان رو چند سال بعد خوندم، که خارق العاده بود، مخصوصا فصلی که در مورد ابن سینا بود.
حالا بعد از چند سال توی فرصت روزهای طولانی خدمت دوباره دچار نوشته های زیبا و از طرفی محکم و ساختاری این مرد شدم. خدا به خیر بگذرونه!
هر چند که تا دلتون بخواد انگ و برچسب به این آدم زدن، اما اطمینان و همتش در بیان مستدل و محکم اعتقاداتش (چیزی که در دنیای نسبی مدرن گشتیم نبود، نگرد نیسته) دلچسب و مسحورکننده است و البته تا حدود خیلی زیادی (برای من حداقل) نجات دهنده!