از رنجی که میکشیم پوست به استخوانمان کشیده شده

از رنجی که میکشیم، از حسرتی که شبانه و روزانه هامان را بی برکت کرده

از جانی که میدهیم در هر دقیقه این مردگی

رنجی که واقعی تر از هر چیزست که هست