«کم کم که صداها گنگ میشوند،
گوشهایت که پر میشود از همهمه؛
سینهات که سنگین شد،
آغوشت را با زانوانت پر میکنی
آغوش خالیت را با زانوانت پر میکنی
و پایین میروی
و پایین میروم...»
|
|
| آهای منادیگران ترس! |
|
«کم کم که صداها گنگ میشوند، گوشهایت که پر میشود از همهمه؛ سینهات که سنگین شد، آغوشت را با زانوانت پر میکنی آغوش خالیت را با زانوانت پر میکنی و پایین میروی و پایین میروم...» |