لحظات قبل از تحویل سال نو و شاید ساعت ها قبل از اون همه به فکر این هستیم که در سالی که گذشت چیکارا کردیم و سال آینده چیکار باید بکنیم و دنبال چه آرزوهایی بریم.

امسال اما میخوام به هیچ چیز فکر نکنم، به اطرافم نگاه کنم و به اونچه که هستم و بدون هیچ آرزویی زمان زمان حال رو مثل یک لیوان آب خنک سر بکشم و ازش لذت ببرم. خدا رو شکر کنم برای کسی که هستم، جایی که هستم و چیزهایی که دارم. خلاصه اینکه به این فکر کنم که همینی که هست بهترینه.

به هر ترتیب با آرزوی (!) سالی خوب برای همه (با تشکر از راضیه خانم و مرضیه خانم گل، دست اندر کاران چیدن سفره و عکاسی).