سلام، بر گشتم

مدت زیادی بود که چیزی ننوشتم، اما گوش دادن یک موسیقی خوب و دیدن یه فیلم باحال میتونه آدمو به زندگی برگردونه. هنر واقعا شگفت آوره! به قول ابراهیمی دینانی هنر تجسم صفت «بدیع السماوات و الارض» خداست در انسان!

بوهمین راپسودی (Bohemian Rhapsody) اثر گروه کوئین (Queen)؛

این آهنگ یکی از اولین آهنگ های راکی بود که گوش دادم. یادمه که چند سال پبش دو یا سه کاست از این گروه در ایران منتشر شد که صدای خواننده هم داشت و این خیلی عجیب و جذاب بود، چون اون سالها هم دسترسی به اینترنت کم بود و هم منابع موسیقی راک در شهرستان ها خیلی محدود!

البته شاید دیدن فیلم «شبکه اجتماعی (The Social Network)» دلیل اصلی برگشتم به وب نویسی باشه!

به هر ترتیب اینجام!