وقتی آزاد نیستی در انتخاب کردن مثل اسب افسار خورده ای میمونی که چشمبند هم داره (به اسب ها چشمبند میزنن که چیزی نبینن و جفتک نزنن یهویی)
وقتی آزادی چشمات بازه اما باز هم همه جا تاریک روشنه!
آدم بی هدف مثل خر بی افساره! هر کسی میتونه ازش سواری بگیره!
اما خوب هدف و تصمیم و مسئولیت و این حرفا هم داستانیه!
ترجیح میدهی زخمها و عقده هایت را مداوا کنی یا از دردهایت پله هایی بسازی برای پیشرفت؟...
این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است
کین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست...
فکر که میکنم که راه گریزی نیست ناامیدی سراغم می آید که برای ندانستنش به روزمرگی و عادت پناه میبرم