کاش اتفاق نمی افتاد مثل سنگی که از آسمان میوفتد یا پیانوهای کارتون های کودکی که طنابشان پاره میشد و وقتی می افتاد می افتاد! کاش ریسمانی طنابی همیشگی بود که این اتفاقات را نگه میداشت تا نیوفتند. پایی دستی ناخودآگاه شاید میخورد به این گلدان اتفاق که اینطور بی هوا میوفتد وسط پیاده روی عادتمان خودآگاه یا ناخودآگاه اتفاقات، بدجور میوفتند! اصلن این روزها طناب پیانوها همه سست شده و گلدانها همه روی لبه افتادن اند. غافل باشی وقت آب دادن هم میوفتند. پیاده روهای امن هم دیگر امن نیستند...
نظرات 1 + ارسال نظر
هومن یکشنبه 15 دی‌ماه سال 1392 ساعت 03:05 ق.ظ http://thick-fog.blogsky.com

موافقم...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد