از رنجی که میکشیم پوست به استخوانمان کشیده شده
از رنجی که میکشیم، از حسرتی که شبانه و روزانه هامان را بی برکت کرده
از جانی که میدهیم در هر دقیقه این مردگی
رنجی که واقعی تر از هر چیزست که هست