روزهای سربازی در حال گذره!
ده روز اول سخت بود اما الان می گذره.
اگه لحظه ای بیکار باشم بیشتر به بچه های دو رو برم فکر می کنم.
این روزها بیشتر به این نکته فکر می کنم (البته همه مون بهش فکر می کنیم) که روزی که شروع میشه جزو روزهای طی شده ست.
گذر زمان کاملا حس میشه
وقتی روز سختی باشه به همراه سختی و وقتی روز خوبی باشه به خوبی حس میشه!
اما بدون در نظر گرفتن خوبی یا بدیش (سختیش) گذران بودن زمان به شدت حیرت انگیزه. مطلبی که شاید در زندگی عادی زیاد بهش فکر نکنیم.
روزهای سربازی پر از آینده هاییه که خیلی سریع حالشون تبدیل به گذشته میشه.
اون وقت عصرها میشینم و فکر می کنم یک روز دیگه هم گذشت!
و اون لحظه بیشتر از اینکه خوشحال باشم در حیرتم که زمان چه مفهوم غریبیه! و تجربه چقدر لذت بخش!
ای برادر کاش زودتر ندا می دادی یک سری مشورت هایی می دادم خدمتتان.
حالا اگر نیروی انتظامی سرباز شدی یک ندا بده که من با این جماعت خدمت کرده ام چند تا فن و فوت و یکی دو تا کلک رشتی بلدم!
دمت گرم!
نیرو هوایی ام!
شهید خضرایی